Veel hondeneigenaren zeggen dat hun hond dominant is naar onbekende honden als ze agressie vertonen bij de ontmoeting. Zelfs volgens de dominantietheorie is dit een onjuiste uitspraak. Er is namelijk geen band tussen twee honden die elkaar niet of amper kennen. Het tonen van agressie komt vaak voort uit onzekerheid. Ze vinden het gewoon spannend. Dit kan komen omdat het simpelweg hun persoonlijkheid is, of omdat ze in het verleden een slechte ervaring hebben gehad met andere honden. Zo hebben ze geleerd dat agressie ervoor zorgt dat de andere honden (meestal) op afstand blijven. Het is hun omgangsmechanisme geworden in een lastige situatie.

Ook met deze stelling hebben we veel te maken in ons dagelijks straatbeeld. Veel honden hebben te kampen met deze dagelijkse stress waar vaak verkeerd naar wordt gekeken.
Een hond die zich druk zou maken bij elke hond die die tegenkomt is in mijn ogen niet zelfverzekerd en dus ook niet bezig met een sociale ladder beklimmen om “dominanter” te worden… deze hond is onzeker en probeert zijn eigen veiligheid te vergroten.

Hoe denken jullie hierover?